Të japësh dashuri pa kushte – Intervistë me znj. Lindita Senia, themeluese e qendrës “Future for you”

1192

Lindita Senia do kishte dashur që fëmija i saj të ishte njësoj si gjithë të tjerët. Ardhja në jetë e djalit të tretë, Amrit, me Sindromën Down do t’i ndryshonte tërësisht jetën. Përballë vështirësive të shumta ajo arriti të hapë qëndrën terapeutike “Future for You”, një qendër që ka si qëllim të sensibilizojë të gjitha nënat që kanë fëmijë me këtë sindromë, që të integrohen në shoqëri. Si drejtoreshë ekzekutive ajo ka rritur të ngrejë një staf të përbërë nga punonjës social dhe psikologë, si dhe ka lidhur marrëveshje me organizatën “Down Syndrome Kosovo” në Prishtinë.

Ajo është një grua e re, nënë e 4 fëmijëve, që ka zgjedhur qysh e re të praktikojë fenë islame dhe të mbajë shami. Lindita ka fatin të ketë një familje të mrekullueshme edhe pse Zoti e sprovoi duke i dhënë një fëmijë me këtë sindrom.

Pasi mbyll punën e saj në Bashkinë e Elbasanit, ndalesa është furra e hapur në rrugicën e vjetër “Egnatia” të lagjes Kala, me qëllimin e vetëm të krijojë të ardhura për qendrën “Future for you” në shërbim të fëmijëve me Sindromën Down.

Lindita kujdeset që qendra e krijuar të ketë shërbimin më të mirë dhe t’u japë të gjithëve fëmijëve një mundësi që të përshtaten në shoqëri dhe të jetojnë si të gjithë të tjerët.

  • Kush është Lindita Senia?

Besimtare, bashkëshorte e Ervis Xhelo, nënë e katër fëmijëve, mami Amrit, grua në karrierë, punonjëse sociale në Bashkinë Elbasan, themeluese e Qendrës “Future for You”.

DSC_4027

  • Si është ardhja në jetë e një fëmije me Sindromën Down për një familje? Si e përballuat ju kur e morët vesh që fëmija juaj i tretë ishte i prekur nga kjo sindromë?

Ardhja në jetë e një fëmijë është gëzimi më i madh dhe dhurata më e çmueshme që Zoti shpërblen prindërit dhe gjithmonë pritet me padurim dhe më shumë përgatitje ardhja e tij në jetë. Ditët e para shtëpia është plot me të afërm, familjarë të cilët vijnë të urojnë për anëtarin me të ri të familjes. Motrat dhe vëllezërit nuk përmbahen nga kurioziteti për të parë se sa e vogël është këmba apo dora e bebit. Në gjithë shtëpinë është përhapur një aromë bebe, aroma më e mirë sa që asnjë parfum në botë nuk e zëvendëson. E tillë ishte edhe situata në familjen tonë kur Amri erdhi në jetë, por për mua jo. Që në ditët e para identifikova tek Amri tipare që ishin ndryshe nga dy fëmijët e tjerë. Fillova të isha në merak dhe ankth se çfarë po ndodhte me Amrin. Kërkoja në internet pa e diskutuar me askënd sepse dhe vetë kisha dyshime. Disa informacione ishin shumë të vjetra dhe të gabuara, kurse meraku dhe ankthi shtohej dita ditës. Derisa vendosëm me tim shoq që t’i drejtoheshim mjekut specialist dhe t’i vinim menjëherë në ndihmë me analizat dhe përkujdesin shëndetësor që e kishte aq shumë të nevojshëm. Morëm informacionin e nevojshëm dhe të saktë, mësuam që Amri do të ketë nevojë për përkushtim dhe përkujdesje të veçantë, përkujdesje shëndetësore dhe terapeutike që proçesi i rritjes të jetë i suksesshëm. Mësuam që rrugë e vështirë por edhe e bukur na pret.

  • Prej sa kohësh e keni hapur Qendrën “Future for you” dhe si funksionon ajo? Sa e vështirë ishte konkretizimi i idesë suaj për të hapur një qendër të tillë terapeutike?

IMG-20160316-WA0024

Hapja e qendrës erdhi si nevojë për t’i ofruar shërbime terapeutike Amrit dhe shumë fëmijëve të tjerë si Amri, sepse shërbime të tilla mungonin në qytetin e Elbasanit. U njohëm me shumë prindër të tjerë të cilët kishin vite që endeshin institucioneve mes mosinformimit dhe mungesës së shërbimeve. Qendra fillimisht u hap me qëllim këshillimi dhe informimi për prindërit dhe familjarët e fëmijëve me sindromën doën por jo vetëm. Por rrugës u pa e nevojshme që fëmijët të ndiqnin terapi zhvillimi, logopedie, fizioterapie. Me hapjen e këtyrë shërbimeve filluan edhe vështirësitë të cilat konsistonin në trajnimin e stafit të cilit do të ofronin këto terapi, dhe gjithashtu nevojat financiare për të cilat një qendër e tillë ka aq shumë nevojë për të rritur cileësinë dhe për të pasur vazhdimësi.

  • Çfarë trajtimesh ofrohen në këtë qendër dhe si keni arritur t’i zgjeroni shërbimet?

Fillimisht për çdo rast të ri që kemi në qendër realizohet intervista me prindin dhe më pas nga psikologia e qendrës bëhet edhe vlerësimi i zhvillimit të fëmijës me nevoja të veçanta, hartohet një program për zhvillimin potencial të fëmijës dhe me pas implementimi i këtij programi nga terapisti përkatës.

Terapitë kryesore që zhvillohen në qendër janë: Terapi zhvillimi, aftësim për jetën, logopedi, terapi fizike dhe gjithashtu terapi grupi në natyrë apo qendër. Gjithashtu stafi përveç terapive organizon edhe takime informuese e ndërgjegjësuese në komunitet.

  • Si lindi ideja për hapjen e një biznesi social, konkretisht të një furre buke në qytetin e Elbasanit?

Ideja e hapjes së biznesit social lindi si nevojë imediate për t’i ardhur në ndihmë financiare shpenzimeve të përditshme për të cilat qendra ka aq shume nevojë. Mbështetja e parë na u dha nga Shoqata “Shtëpia e Bamirësisë” në Tiranë, e cila është e themeluar nga nje grua kuvajtjane me një zemër të madhe, e cila ka mbështetur edhe shumë biznese të tjera sociale në Shqipëri.

  • Si e kanë pritur qytetarët, hapjen e këtij biznesi social? A ka patur interes dhe dashamirësi?

Është pritur shumë mirë nga shumë qytetarë, kemi pasur mbështetje dhe dashamirësinë e tyre. Por të mbash një biznes të tillë është shumë e vështirë, kërkon të kesh njohuritë e duhura rreth këtij biznesi dhe gjithashtu kërkon shumë angazhim. Ende për ne nuk ka sjell të ardhura që i nevojiten qendrës, sepse dihet që të drejtosh një biznes në vendin tonë nuk është aspak e lehtë.

  • Aktualisht ju i jeni dedikuar plotësisht kauzës dhe bëni shumë aktivitete në mbështetje të familjeve. Mund të na tregoni disa nga aktivitetet tuaja?

received_10204334733127861

Që neë fillimet e themelimit të qendrës në marsin e vitit 2013 aktiviteti ynë i parë ka qenë aktivitet ndërgjegjësues masiv në kuadër të 21 marsit, Ditës Botërore të Sindromës Down. Ne si qendër kemi në fokus kauzën e Sindromës Down dhe përgjithësisht aktivitet tona konsistojnë në sesione informuese dhe ndërgjegjësuese për komunitetetin por jo vetëm rreth kësaj kauze.

Ndër objektivat tona kryesore në këto vite kanë qenë:

  • Ndërgjegjësimi i komunitetit për Sindromën Down
  • Rritja e bashkëpunimit me aktorët lokal e jo vetëm
  • Ofrimi i shërbimeve terapeutike për fëmijët me Sindromën Down
  • Informimi dhe këshillimi i prindërve dhe familjarëve për feëmijët me nevoja të veçanta.

Këto objektiva janë realizuar suksesshëm nëpërmjet aktiviteteve që ne zhvillojmë dhe mbështetja që ne kemi nga institucionet lokale të qytetit tonë dhe nga shumë miq e dashamirës të kauzës.

  • Vijmë tek pyetja e ndihmës së një shteti social. A keni mbështetje ju dhe çfarë mund t’i këshilloni familjeve të tjera, të cilët duken më pak të organizuar dhe me vështirësitë e orientimit dhe asistencës për fëmijët e tyre?

Të rrisësh një fëmijë me nevoja të veçanta në vendin tonë nuk është aspak e lehtë, sepse siç e thashë edhe më lart vështirësitë janë të shumta. Shteti jonë përveç ndihmës së paaftësisë KAMPC, që jep çdo muaj për personat më aftësi të kufizuar, pagesa e cila është e pamjaftueshme për t’i plotësuar të gjithë nevojat që një person i tillë i ka, nuk të ofron shërbime apo aksese të tjera për integrimin e tyre në shoqëri. Organizatat si e jona të cilat punojnë çdo ditë për të ofruar shërbime që shteti duhet t’i ketë kanë shumë nevojë për suport financiar për të siguruar vazhdimësinë. Ne në qendrën tonë këshillimin e prindërve dhe orientimin e tyre për t’i ardhur sa më shpejt në kohë dhe sa më mirë fëmijëve të tyre e kemi prioritet të punës.

  • Sa ju ka ndihmuar fakti që jeni besimtare muslimane në përballimin dhe kapërcimin e vështirësive?

Fakti që ne jemi dy prindër besimtar musliman na ka ndihmuar shumë t’i përballojmë vështirësitë me besimin tek i madhi Zot pa harruar çdo ditë që “…Pas çdo vështirësie vjen lehtësimi…”. Këtë e kemi përcjell edhe tek prindërit e tjerë që dhurata e Zotit e një fëmije me nevoja të veçanta mos ta shohim si njeë fatkeqësi apo hall, por të përpiqemi çdo ditë me të gjitha mundësitë duke ju mbeshtetur Zotit që t’i ofrojmë më të mirën. Ta ndimojmë të bëhet i zoti i vetes e mos të jetë barrë për motrat e vëllezërit, por të jetë i dobishëm për vetën dhe pse jo për të gjithë shoqërinë.

  • Po familja juaj sa rol ka luajtur në këtë rrugëtim tuajin?

received_10156651124485082

Familja është mbështetja më e madhe në këtë rrugëtim, pavarësisht se ne si prindër kemi nisur në rrugëtim që është në të mirën e Amrit dhe fëmijëve të tjerë si ai, ne nuk kemi lënë pas dore kujdesin apo vëmendjen që kanë aq shumë nevojë edhe fëmijët e tjerë. Ata po rritet dhe po edukohen njëkohesisht me moralin dhe edukatën e një besimtari të mirë, mos të paragjykojnë dhe diskriminojnë të tjerët, të duan dhe të dëshirojnë për shokun apo shoqen atë që duan për veten e tyre. Të bëhen modele të mira për shoqërinë dhe të japin kontributin e tyre kudo.

Prindërit e mi dhe të Ervisit janë po ashtu një mbështetje tjetër e madhe pasi angazhimet tona na marrin shumë kohë nga dita jonë dhe ata janë gjithmonë një suport i vazhdueshëm dhe i sigurtë për feëmijët tanë.

  • A mund të integrohet normalisht në shoqëri një fëmijë më Sindromën Down?

Nëse të gjithë prindërit i kushtojnë kujdesin e duhur shëndetësor dhe terapeutik patjetër që një fëmijë me Sindromën Down apo nevoja teë tjera të veçanta, jo vetëm që mund të integrohet por edhe të jetë i dobishëm për shoqërinë tonë. Shoqëria jonë ka shumë nevojë për sinqeritetin, dashurinë dhe mirësinë që këta fëmijë kanë. Duhet që të gjithë ne t’i japim mundësinë që ata të shprehin potencialin e tyre, talentet që shumë prej tyre kanë.

  • Sa rrugë ka për të bërë shoqëria jonë për të hapur zemrën ndaj personave me nevoja te veçanta?

1012056_786199654728336_340812_n (1)

Mendoj që nga viti në vit shoqëria jonë po ndryshon pozitivisht, ndërgjegjësimi dhe aktivitet e shumta që janë zhvilluar këto vite po sjellin rezultate. Duhet përmendur edhe puna e madhe që po bën këto vite Fondacioni “Down Syndrome Albania” Tiranë, një nga bashkëpunëtorët tanë të ngushtë. Themeluesja e saj, Emanuela Zaimi, një nga mikeshat e mia është përballur po me të njëjtat sfida me djalin e saj, Arbin ashtu si dhe unë. Ne shohim çdo ditë që na bashkohen shumë miq e dashamirës në rrugëtimin tonë. Por në shoqërinë ku ne jetojmë ekzistojnë ende paragjykime dhe shumë steriotipe të gabuara për personat me Sindromën Down.

  • Cili është mesazhi juaj për lexuesit e revistës “Familja”?

Dita e secilit prej nesh përbëhet nga momente lumturie, suksesi por edhe zhgënjimesh e sfidash. Shumë lodhje e stres duhet për të arritur sukseset e për të kapërcyer vështirësitë. Unë do të ftoja çdokënd që ka dëshirën e mirë të kontribuojë në shoqërinë ku jeton çdo ditë, të shpenzojë një orë të ditës në shërbim të personave që kanë nevojë. Ju siguroj që do të ndieheni shumë më të lumtur seç ndiehemi kur vrasim kohën duke pirë kafe. Kontributi në komunitet është një kontribut për veten dhe shoqërinë nesër.

Intervistoi: Armida Plumbi