Merjem Allaisufi
Nënë, ndjenjat e mia sot i hodha në letër për ty. Dua të të shkruaj atë që ndoshta nuk ta kam shprehur dot me fjalë. Sepse ti meriton më shumë se fjalë. Ti më dhe atë që çdo njeri kërkon, më dhe dashurinë e sinqertë dhe pa kushte. Më dhe mbështetje që në hapin e parë. Më mësove me aq dashuri të jetoj. Më mësove të jem vetvetja. Unë nuk do të isha kjo që jam, pa ty. Nënë, ti ke zërin më të ëmbël në botë! Dhe dua të dish se sa ngrohtësi më dhuron kur thua: bija ime! Zemra jote është perlë që fal vetëm lumturi, për të cilën do të kem nevojë gjithmonë.
Po të shkruaj për të të thënë se dashuria që kam për ty është më e madhe se qielli e më e thellë se oqeani. Ti bëhesh diell, kur nuk shikoj dhe jam e zymtë. Ti bëhesh ngrohtësi, kur kam ftohtë dhe jam e vetmuar. Ti bëhesh gjithçka, për të më lumturuar mua. Ti më ke bërë të qesh, më ke bërë të qaj, më ke bërë të mendoj, sepse ti je nëna ime.
Je dritë e syve të mi, je pjesë e zemrës sime. Je në çdo frymëmarrje dhe në çdo hap me mua. Je forca dhe kurajo ime. Je me mua edhe kur jam vetëm. Sytë e tu të dashur më dhurojnë shumë, më shumë se kjo ndjenjë. Nëna ime, ti meriton më shumë se këto fjalë dhe ndoshta nuk kam mundur t’i shkruaj të gjitha. Por, do të jem me ty gjithmonë dhe do vazhdoj të të dua deri në pafundësi, nëna ime shtrenjtë!
Revista “Familja”, mars 2017
