Nga Entela Hidri
Buza e tharë kërkon shpëtim,
Nga i Amshuari një bekim,
Etja kaploi trupin gabimtar,
Ushqimit këtë muaj i jam ndarë.
Por lutje me buzë të tretur pëshpëris,
Dua në mes të natës që i stis,
Në labirinte shpirti vlon pendimi,
Mëkatet tashmë i ka zënë mërgimi.
O Zot! O Zot!
Nëse nuk më fal ti, kush do më fali sot?!
O më e madhja Dashuri,
Zot i gjithësisë më je Ti.
Nëse Ti je Falës dhe Mëshirues shumë,
Unë do të të lutem edhe më shumë.
Në degët e shpirtit po buron besimi,
Si një i natyrshëm me burim krijimi.
Ramazan muaj i ndritur, urdhër me burim qiellor,
Në çdo ditë sa të kam pritur, sepse ti je përrallor.
Çdo mirësi është e shumëfishtë, çdo dua është e pranuar,
Vëllazëri e mirësi, në këtë muaj është e shtuar.
Zoti se e desh njerinë, andaj ty të ka dhuruar,
Sepse hapen dyer mëshire, në Xhenet për të na ofruar.
Nuk ka fjalë që të përshkruan,
Nuk ka loti asnjë fjalë, vetëm heshtje e përulësi
Dhe për Zotin ka shumë mall.
Unë sexhden e takoj, me dua e përgjërim,
Pres mirësi, begati, e shumë dhurim.
Me fjalë dot nuk të shteroj, o mirësi e Ramazanit,
Po përulem në errësirë dhe çka dua ia them Rrahmanit.
