Rend me fjollat që shkëputen nga qielli
dhe zemra ime e ndezur zjarr…
Në s’mundem dot me përqafime dielli,
më lër të lutem të të sjell një varg të bardhë.
Më lër të kënaqem në bardhësinë e ndjenjës
që mbush sot rrugët me dashuri,
të endem unë mes rrahje zemrash
që në borën e bardhë shkruajnë veç lumturi.
Të endem sot,dua dhe unë,
aty ku qielli flet butë me tokën,
aty ku fluturat sot janë të bardha
dhe ku trishtimet janë puthur me borën.
Të endem sot mes fjollash të kuqe
të një nate t’larë n’dashuri të bardhë,
shtruar rrugësh me kumbime zemre
shkëputur shpirtrash me t’ëmblat fjalë…
Marjeta Ҫurumi
Shkurt 2017
